In een klein café komen een paar mensen binnen die vijf koffie bestellen; twee voor henzelf en drie uitgesteld. Ze betalen en lopen naar hun tafel en ik vraag mijn vriend, “Wat betekent dat, “uitgestelde koffie?”. Het antwoord is, “Wacht maar, dat merk je zodadelijk wel”.

Na dat antwoord van mijn vriend kijken we nog wat langer naar wie er binnenkomen en hoe ze bestellen.

En zo komen er nog wat meer mensen binnen. Twee meisjes bestellen ieder een koffie, betalen en gaan weer weg. De volgende order wordt gedaan door drie advocaten. Zij bestellen zeven koffie, drie voor hen en vier uitgesteld. Ik ben nog steeds niet veel wijzer en vraag mij nog steeds af wat die uitgestelde koffies te betekenen hebben. Ondertussen geniet ik van de zon en het prachtige uitzicht op het plein voor het café. Plotseling stapt er een man binnen die er uitziet als een zwerver. Hij loopt naar de bar en vraagt vriendelijk, “ Is er nog een uitgestelde koffie?”

Het is een systeem, heel eenvoudig, waarbij iemand vantevoren een kop koffie koopt voor iemand die het niet kan betalen. Je weet dus vooraf niet precies voor wie je bestelt. Het hoeft niet perse een koffie te zijn, het mag natuurlijk ook een andere (warme) drank zijn of een boterham of in sommige gevallen zelfs een complete maaltijd. Deze traditie is begonnen in Napels (Italië), maar begint zich nu razendsnel over de wereld te verspreiden.

Zou het niet mooi zijn als er overal in iedere dorp of stad cafés en/of winkels waren waar men uitgestelde producten kan kopen voor onze minder gefortuneerde medemens? Het zou een prachtig signaal zijn dat mensen ondanks alle ellende die ze misschien zelf meemaken, toch ook nog geven om anderen.

Misschien is het een idee om dit ook te doen voor mensen die dit lezen en zelf een café of een winkel hebben? Ongetwijfeld zullen de klanten het leuk vinden als er een optie is om een kleinigheid te doen voor een ander mens. En... vele kleine dingen maken één grote.